Rusya’dan bakınca başka dışardan bakınca başka bir tablo ile karşılaşıyoruz. Ben yirmi yıldan fazla süredir bu ülkede yaşayan bir gazeteci ve tarihe not düşen biri olarak, gözlemlediklerimle dışarıdan anlatılanlar arasında büyük bir fark olduğunu sürekli olarak görüyorum.

Dışarıdan gelenlerin, Rusya’ya gelmeden önce duydukları ve kafalarında oluşturdukları şablonlar ve Rusların kendilerini anlatma konusunda gösterdiği isteksizlik, bu durumun başlıca sebepleri arasında yer alıyor. Türkiye’nin imajının dünyada uzun yıllar kötü olarak tanımlanmasına neden olan Midnight Express (Geceyarısı Ekspresi) filmi hafızalardan silmemiz ne kadar zor olmuştu, hatırlayın!

Biz doğulular, yanlış bildiklerimizi düzeltme konusunda Batılılara göre daha istekliyiz. İşin doğrusunu öğrendiğimizde, bakış açımız hemen değişebiliyor. Ancak Batılıları bu konuda ikna etmek oldukça güç.

Türkiye olarak bu süreci yaşadık ve ülkemiz hakkındaki yanlış algıları silmemiz neredeyse yarım yüzyılımızı aldı. Benzer bir durumu Rusya’da yaşayan biri olarak Ruslar adına da gözlemliyorum. 2018 Dünya Kupası, Soçi Kış Olimpiyatları, Dünya Atletizm Şampiyonası ve Eurovision Şarkı Yarışması gibi büyük organizasyonlara ev sahipliği yapmış olmalarına rağmen, Rusya’ya gelen birçok kişi beklenmedik bir ülke manzarasıyla karşılaşmış olsa da Ruslar hakkındaki ön yargıların yıkılmasını sağlamadı. 

Başınıza gelmiştir mutlaka; bazen başka ülkelerdeyken Rusya ile ilgili konu açıldığında Rusya’da yaşayan bizlere bile öyle bir Rusya anlatıyorlar ki biz bile şaşırıyoruz. Anlattıkları yer ile yaşadığımız yerin aynı yer olmadığını anlatıncaya kadar akla karayı seçiyoruz. O zaman benim aklıma ülke olarak içinden geçtiğimiz ve kendimizi anlatma çabası içinde olduğumuz o süreç geliyor.